(arab. „ludzie Księgi”, inaczej „posiadacze Księgi”) – określenie żydów i chrześcijan jako posiadających świętą księgę objawioną (pierwsi Torę, drudzy Ewangelię); czasem określenie to obejmuje także zoroastryjczyków (zaratusztrian). Jako wyznawcy monoteizmu i posiadacze tego samego, co muzułmanie, choć zniekształconego objawienia, nie mogą być nawracani na islam siłą. W klasycznym państwie muzułmańskim a. al-k. byli kategorią ludzi „objętych opieką” (arab. ahl az-zimma), posiadali własne prawa i znaczną autonomię, nie służyli w wojsku i w zamian za to płacili podatek pogłówny zw. dżizja. |