– bractwo sufickie założone przez Baha ad-Dina Muhammada Ibn Burhana al-Buchariego Nakszbanda (1318–1389); głównym ceremoniałem jest cichy zikr, a cechą szczególną głęboka, mocna więź między mistrzem i uczniem; w odróżnieniu od pozostałych bractw do n. przyjmowane są kobiety; jedno z najpopularniejszych bractw mistycznych na świecie, występuje na terenach od Chin, Indonezji, Indii przez Azję Środkową i Turcję po Bałkany na północy i Al-Hidżaz na południu; na Kaukazie w XIX w. w środowiskach związanych z n. uformowała się ideologia narodowowyzwoleńcza skierowana przeciw Rosji.