– przedstawiciele nurtu religijnego zw. wahhabizmem od jego założyciela Muhammada Ibn Abd al-Wahhaba (1703–1787), który dążył do oczyszczenia islamu z wszelkich herezji, jak kult grobów i świętych, i przywrócenia mu prawdziwie monoteistycznego charakteru; w. kierują się tradycyjnymi wartościami muzułmańskimi, których idealny wzór stanowi pierwsza gmina muzułmańska z czasów Mahometa, głoszą też konieczność dżihadu przeciw tym, którzy bezczeszczą islam (skierowanego zatem głównie przeciw muzułmanom); Ideologię w. przejęła dynastia Saudów, która panuje na terenie Arabii Saudyjskiej, obejmującej święte miasta Mekkę i Medynę; dzięki roli Arabii S. jako strażnika świętych miejsc oraz głównego dostawcy ropy naftowej na rynki światowe ideologia w. rozprzestrzenia się po całym świecie, zyskując zwolenników wśród muzułmanów arabskich i niearabskich. |