(arab. dżizja) – podatek płacony przez wyznawców judaizmu i chrześcijaństwa mieszkających na terenach rządzonych przez muzułmanów na rzecz gminy muzułmańskiej. Wysokość podatku była uzależniona od dochodów, lecz wyższa niż podatek płacony przez muzułmanów, pogłówne przeznaczone była na wojsko. Żydzi i chrześcijanie nie służyli w armii muzułmańskiej i pogłówne miało to rekompensować (podatek ten dotyczył tylko mężczyzn). P. został ustalony przepisem koranicznym.